САЛДАТ

Удæнцой ма фена, махæн нæ цардывæнд
     Чи халы барынвæндæй!..
О, мæ ныййарæг, æвзаргæ тын ма нывæнд, –
     Цухъхъатæ дарæн мын нæй!..

Морæ фæсбынæй дæ буц хъæбулы зæрдæ
     Нал ысрухскодтай, мæ мад! –
Исчи дæ фыртæн куы асæтта йе фсæртæ,
     Додой, куы райса йæ над!

“Стонгæй мæлын, гыцци!” – никæмæ бадзурдзæн, –
     Буц хæринагæн ын – кас...
Талынг къазармайы къуымы–иу батулдзæн,
     Сау хъæмп – йæ гобан, йæ баз...

Иртæст йæ дзыллæйæ, уайтагъддæр базондзæн
     Фидиссаг цардæн йæ ад;
Усгур лæппуйау дæ ницæуыл бадомдзæн, –
     Хорз уа, æвзæр уа – салдат!

Исчи куы ныммара искуы дæ дарæджы, –
     Чи ма йын райсдзæн йæ туг?
Ракæн–иу, ракæ йæ сагъæс дæ хъарæджы,
     Аргæвд–иу хистæн нæ хъуг!..

О, мæ ныййарæг, уæд дын æз æрбамæлон,
     Ма ку!.. Фæуыром дæхи!..
Фенæм уал... Фесæфæд сау лæппу цардбæллон, –
     Чи мæ цы айса – йæхи!..
  
 

СОЛДАТ

Пусть он не знает покоя счастливого –
     Тот, кто нас хочет сгубить.
Мать, ты не шей мне наряда красивого,
     Мне ведь его не носить.

Тонким сукном мою душу угрюмую
     Ты не порадуешь, мать.
Унтер ударит, но горе, коль вздумаю
     Я отомстить, не смолчать.

Сын твой ни слова не скажет о голоде,
     Кашей питаясь одной.
В угол забьется в казарменном холоде,
     Спит на соломе гнилой.

Ты не оплакивай жизнь безотрадную,
     Сын твой и сам ей не рад.
Он не попросит черкеску нарядную,
     Он не жених, а солдат!

Если убьют меня, нет мне отмщения.
     Плачем ты горе утешь –
Ты созови на поминки селение,
     Нашу корову зарежь.

Мать, не рыдай над сыновней судьбиною,
     Вытри слезу ты свою!
Жадный до жизни, пускай и погибну я,
     Но за себя постою!